ósmy lipca

Mało casu, krucabomba. Niby dni długie, a tak wypełnione różnymi zajęciami, że na pisarstwo już czasu brakuje. Od tygodnia, myślą, mową i uczynkiem, wojuję z agresywną reklamą telefoniczną. Wiem, że to donkiszoteria, ale gdybyście widzieli Haneczkę po rozmowie z wyjątkowo chamskim telemarketerem, to tak jak ja, robilibyście wszystko aby ustrzec staruszkę przed dzikością świata.
W ostatnią sobotę byłem na poplenerowym wernisażu. Tam patrzyłem jak ludzie (nie tylko artyści) potrafią się bawić. Chyba wiem dlaczego przybrałem taki a nie inny pseudonim. Nie potrafię tak jak oni. Nie znaczy to bynajmniej, że byłem niezadowolony. Było mi przyjemnie, wyżerka jak na weselu, mnóstwo nowych znajomości, dużo ciekawych opowieści, ale gdy przyszło tańczyć wymiękłem. Widać bardziej jestem inżynierem niż artystą. 
A w niedzielę byłem w Sandomierzu. Przywiozłem stamtąd kilka zdjęć z których jedno pragnę opublikować i przy okazji zadać Szanownej Frekwencji pytanko: Czy fotografia ta z czymś Wam się kojarzy?