czternasty maja

Rozważania z poprzedniego posta o podczerwieni i nadfiolecie zapłodniły mnie do rozmyślań o kolorach. To, że człowiek widzi tę akurat cząstkę promieniowania elektromagnetycznego daje się wywieść prosto z Darwina. Największą szansę na przeżycie, czyli możliwość rozmnożenia się mają osobniki z takim a nie innym aparatem widzenia. No dobrze, ale dlaczego kobiece aparaty mają większą czułość? Nie jestem kobietą więc nie wiem jak się zabrać do wytłumaczenia tego zjawiska. Albo weźmy zwierzęta. Człowiek i ssaki naczelne ma w swoim aparacie trzy rodzaje czujników odpowiedzialnych za widzenie kolorów. Pewnie nieprzypadkowo (znowu Darwin) czujniki reagują na trzy barwy podstawowe: RGB. Ale dlaczego u innych zwierząt już tak nie jest? Są zwierzęta mające "na wyposażeniu" do sześciu rodzajów różnych czujników. Myślę, że wytłumaczenie: do czego potrzebne jest zwierzętom widzenie w podczerwieni albo w nadfiolecie, z całą pewnością ktoś opracował i opublikował i też teoria Darwina ma w tym wykładzie dużo do zaoferowania. Mnie zastanawia inne zagadnienie. JAK widzą kolory zwierzęta (także owady) nie będące ludźmi? Obawiam się, że wszystko, co można tu powiedzieć, to zaledwie przypuszczenia. Przypomina mi to historię opisaną przez mojego ulubionego pisarza o kosmicie, przedstawicielu rasy pozbawionej zmysłu słuchu, uczestniczącym w koncercie symfonicznym. Nie można człowiekowi, który nie jest pszczołą, wytłumaczyć jak widzi pszczoła. A może się mylę?